طمنونى .... بقلــم / هشام عبد الله

 طمنونى

طمنونى يا ناس عليه..

هي لسه الشمس بتبان من عينيه

ولا لسه أشواقه طايره...

ما هو خله أفكارى منه حايره

خله الفكر سرح إليه ...

من ساعة الليل ما مسا عليه

أصله أكمنه لسه فى قلبى ...

شغلى حالى ياريته ما جه جنبى

طمنونى يا ناس عليه

كنت بشوفه وهو ماشى ..

خوفى عليه دا شئ أساسى

كنت أستنى خطوته يوماتى ...

تخطف دقه القلب ليه دا عادى

كنت أتبعه بــــ عينيه ...

من لهفتى يتلموا الناس عليه

أى كلمه من يقدر عليا ...

أكمنى بحبه بس طلعته هايله

بس طمنونى يا ناس عليه

أفتكرت فى يوم أصرحه ...

وأكسب وده وأبقى جنبه

ميلت عليه بنظرة تسحر ...

لخطف قلبه بفكر يأسر

راح عزمنى على قهوه ساده ...

قولتله دى هتبقى منك عاده

ولا فكرك يروح لحاجه ...

دا أنا قلبى مش بقهوه ساده

دا أنا ملكه فى توب أميره ...

وأحلامى كلها سعيده

روح بعيد وبطلها عاده...

وفكر يوم وخليها زياده

ومن ساعتها وأنا بحاول أطمن عليه....

من كتاباتى

هشام عبدالله